Z a m a n
zaman
toprağın üzerine düşen kuru yapraklar gibi dokundukça kayboluyor avuçlarımın içinde esen rüzgarın peşinde serseri rüyalar gibi takılıyor geceler gündüzlerin ardına ve adına gün , daha sonra yıllar dediğimiz acımasız azrail’in elinde her birimizin katili zaman günü gelince emanetini geri veriyor toprağa kolumuzdaki saate bakıp "NEREDE KALDIN" diyoruz ne geçmez zaman deyip yakınıyoruz her geçen dakikanın kıymetini bilmeden acelemiz var gibi bir an evvel kaybolmak için toprağın bağrına bir el vermeden kuru yapraklar gibi yok olmak için neden acele ediyoruz................26 03 2016 güre alibaba |
Güzellikleri anlatan kelimelerin ahankli buluşması.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...