Bükülün Dağlar
Öyle bir hasret ki sinemde tüter
Yolumu kesmeyin çekilin Dağlar Kader gurbet ise bukadar yeter Bakın şu halime bükülün Dağlar Hayat değirmeni boşa dönmeden Küllerim savrulup ateş sönmeden Azrailim semalardan inmeden Yolumu kesmeyin çekilin Dağlar Boşluğa bırakıp kendimi saldım Yine bir hayaldir ummana daldım Kuzular sılada ben burda kaldım Bakın şu halime bükülün Dağlar Acı sitem kahır tüketti beni Ayırmıyor mevlam bile seveni Musalla taşına koymadan teni Yolumu kesmeyin çekilin Dağlar Gayrı bu ayrılık canımı yakar Gözümden ırmaklar nehirler akar Hasretin türküsü gönülden çıkar Bakın şu halime bükülün Dağlar Kırıldı kollarım Kırıldı dalım Viraneye döndüm solmadan gülüm Omuzlar üstüne çıkmadan salım Yolumu kesmeyin çekilin Dağlar Ana rahmindeyken yazılır yazı Dinmiyor gönülden dinmiyor sızı Kul Garib neylesin mızrabı sazı Bakın şu halime bükülün Dağlar Emine Çerçi |
EDEBİYATÇILARI EN İYİ ANLAYAN GENE O DAĞLAR
SAYGILARIMLA