SEVGİLİYE BOŞALMIŞ BİR İKLİMİN HİKAYESİ
Sevgiliye Boşalmış Bir İklimin Hikayesi
İzbe sokaklarda gezinirken Kısır bir günde Yoldaki düşküne tebessüm büyütürüm Kim bilir neler olmuş Soğukların araladığı pencerede Mekanında rezil insan Şiirler kaynatsan tencerede Umurunda mı onun Yalnızlık sarmış pis duvarları Kaybolan bir sevdanın resmi asılı duruyor Libası kırık hayalim Bekler durur bir mum ışığında umut Sevgiliye boşalmış bir iklim hikayesi Donmuş gönlüm kapılar ardında Çatlayan suskun dudaklarım Çaresiz sözcüklerin biriktiği yerde Yüreğime inen niyetlerim Boğulur uykumda rüyalarım Boşmuş meğer Hani sevmek Bir gülümseme de yok Sonsuza dek Her şey ziyan bana Ne kadar acı hatırlanmamak Sevgiliye boşalmış bir iklimin hikayesi Behçet Bük |