Batıya akan nehir tarif edilmesi zor biçimde yoluna devam ediyor. Eski zamanlardan doğudan zahmetli şekilde gelen kavimlerin yerlerini başkaları alarak gün batımına ilerlemekteler. Hiçbiri geri dönmeyi düşünmedi. Kim bilir vazifenin sırrı bu belki de. Bu gidişte acelecilik yok, düşünceler evrenin genişliği kadar anlaşılamaz . Ama dönüşün kati olduğu tek yer var.

Kimin bu kanun , bu hesap?
Yer viran göğümüz bitap.
Yaldızlanıp donatılmış,
Okunmayan mahzun kitap.

Elif ve mim unutulmuş.
Şam diyarında buluşmuş.
Şark’ın ve garb’ın fitnesi.
Şeytan boşuna yorulmuş.

Kafirin icadı bu plan.
Ölen, öldüren Müslüman.
İster ki küre-i arzda,
Kalmasın tek hakkı anan.

Böl bölüştür parçala yut.
Sulh masalı ile uyut.
Siz yeryüzü tanrıları!
Nerede firavun, nemrud?

Acılara gebe zaman.
Ağır kader döner devran.
Verilmiştir yüce hüküm.
Elekten geçer hep insan.

Esir mi olduk dünyaya?
Beklerken cennet-i alâ.
Nerede içimizdeki?
Ölümü korkutan Hamza?

Kimi kalır kimi gider.
Savrulur ümmet-İ beşer.
Tohum batıya yayılır.
Her doğum sancılı geçer.

Oluk oluk akar insan.
Deryadan ve de karadan.
Yeniden doğacak İslam.
Haçlıların arasından.

Batıl yine çelik siper.
Hak alnı açık cengaver.
Kimler bizimle bilelim.
Bir ses ver Allah-û ekber.

Bir asırlık devri alem.
Kabe tek mevzi müstahkem.
Ya Bedir gibi muzaffer.
Yada kapımızda matem.

Yetmez mi bunca ızdırap ?
Oku! Sırra vakıf kitap.
Vaadi gerçek olan o.
Allah (c.c.) ındır asıl hesap.


Busemaye (Hasan Hüseyin YILDIZ)