Kanayan gülümseyişlerBir çocuk düşün henüz beş, bilemedin, altı yaşında... Haberciler üşüşmüş başına... Kocaman kamerası ile Kameraman karşısında, Elinde mikrofonla, Muhabir yanında... Muhabir sorar Annen nerede? - cennette Baban nerede? - cennette Kardeşin nerede? - cennette Kardeşine ne oldu? - gözlerimin önünde yanarak yok oldu... Peki sen ne olmak istiyorsun büyüyünce? - öğretmen Neden? - çünkü annem de öğretmendi... .... Hep kanayan gözyaşlarıyla büyüdük... Gülüşümüz bir acı tebessüm... Bu kadar acılı bir dünyaya da Gülüşü devrimci gençler yakışır... Atilla Çakıroğlu |
Tebriklerimle...
E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız... )