*KALAN*
önce dudakların gitti benden.
sonra ellerin, sonra gözlerin, en son bedenin gitmiş ben görmedim. şimdi duydum, hep ağlıyormuşsun sevgilim. yüreğini unutmuşsun yüreğimde, ondan ıslak gözlerin.. sarılmış sımsıkı.. ne başkası girebiliyor, ne kendisi gidiyor. olmayışını vuruyor yüzüme. canıma mercan tıkıyor... 2007 Mehmet Çimen |