Ay ışığı
Ay ışığı
Ve pespembe kutsanmış bir hayal Gecenin ardından Hissiz bir baharı koparmış dalından Çalılıkların arasında kaybolmuşken umutlar Sessizliğin patikalarında Yolunu buldu yalnızlıklar. Kokusunu taşıyordu rüzgar Hiç dokunulmamış aşkların, Ama üşütüyordu çatlamış torakları Ve hala hiçbir çiçek bahara kavuşamadı Ay ışığı Saklayamadı umudu Bir an parladı kadehin köşesinden pırıltısı Eline değmedi ki eli Ve hala elin olduğuna inanmadı yüreği. Ay ışığının saklandığı Şarabın kırmızısı Hala beni sensiz bırakamadı. |