bir nazara geldin apansız
güzelim yurt köşesi insanlıktan ıssız
bir güruh kol gezer arsız hayasız
an hangi karanlıklara gebe
bir zihniyet ki ağını örmüş geberik
barış şehrim Ankaram
zehirli atık nasıl karışır meçhul?
akıllara zarar ki
tertemiz memba suyuna.

dün daha
kitabevlerinin ışığı düşerdi akıllara
insan ruhunun kuytularına,
şimdilerde ise
serseri mayın misalisin cehalet
kabul et artık bunu!
pılını pırtını topla da defol bir zahmet.

nevrin dönmüş senin be hey kahpe dünya!
cıvataların somunların gevşemiş apaçık
betin benzin atmış ey nesebi belirsiz
benzin döküp yaksan kendini
umulur ki
güneş bir kez daha aydınlatır yerküreyi.

bir kâbus emsalisin
öyle ki, Golyat’ı da geçtin
ey abus çehreli zalim bilmelisin!
insan bedeni ki
etten duvar örer zulme karşı.

on üç mart akşamında
bir zemheri ayazında
güller soldu da ne gam
sana kim diyor bahtı karam?
uçuşur ufukta baştankaralar
kardelenler açar yüreklerde
ar damarı çatlamış bir alemde
kızıl karanfiller
meydan okur da lal olan vicdanlara
zihinler acep hangi ihtilalin kıyısında?

L.T.