Yanık
Y arasalar misali geceleri dolaşırım ben,şu kaldırımlara atarım kendimi.
A şkının susuzluğunu hep seni düşlemekle tadarım, yıldızlara, kayan bulutlara baka baka. N arın,”naza” ne zaman galebe çalar, bilemem ki? I sıtır belki musalla taşında senin kor yüreğin kaynayan kazanımı. K ader birleştirmez bizi,açılan ellerimizi bir gizli güç gerisin geri iter sanki. Y anan küllerimi savurur birisi. A şıkların ne günahı vardı ki ? K avuşamaz hiç birisi. U zadı artık bu dünyada nasibim belki. P are pare olan kalbim nice acılara dayanır, gör gayrı. Kosam yüreğimi avuçlarına kan kırmızı şekillerle ismini yazıvereceğim. Sanma,çirkinliğimden utanacağım. Sevmesen de aşkımın sefasını sensiz süreceğim. 21 Haziran 2000 Yakup ONAT |