Elimi bıraktın
Elimi bıraktığın o günden beri
yeniden kurmaya çalışıyorum hayatımı yeni hayatımın altında sönmüs koskoca bir aşk volkanı var geçti işte yandım dağıldım her zerrem karıştı aşka dinginleştim sustum kaç mevsim geçti bilmiyorum yüreğim de sonbahar kasımpatları var en sarısından eteğim gibi saçlarım da sonbaharın esintisi soğudu artık ellerim gözlerim de kulağımda vedalar yüreğimde ki hancer senden bana yadigar. |
Muhatabı var ya çok kafasızmış af buyurun... Körmüş.. sağırmış... çok da şımarmış..
Yoksa bu şiir bu kadar yakmazdı okuyanı da, yazanı da.
Okur mu ki abla? Okursa içi yanar mı ki abinin...
Sanmıyorum...