GÖRÜNBomboş kaldı izmitimin o güzelim sokakları Depremzedem ağlıyor dinmiyor göz yaşları Ne tencere kaldı ne tava kaynamıyor aşları Bir ekmek için nöbet tutan insanları görün Karda kışta buz gibi soğuk yerlerde yatan Derdi kederi yumak yapıpta kalbine atan Bırak sıcak çorbayı kuru ekmeği unutan Açlıktan nefesi kokan insanları görün Kimi yuvasını kaybetmiş kimi yavrularını Yüreğinde taşıyorlar depremin sancılarını Yaşamayan ne bilsinki onların acılarını Sefalet içinde kıvranan insanları görün Nice mutlu yuvalar yıkıldı toz duman aldı Nice yetim öksüz çocuklar sokakta kaldı Bedenim eridi gördükçe yüreğim yandı El açıp ekmek dilenen çocukları görün Ayhan Okumuş |