yanısmaHani ölüme alışkın olmak lazım diye düşünmeli Gerçi şimdi yaşamak zamanı Yarin gözlerinde sevişmeli umutla Çoluk çocuk memleketimin Oturup Anadolu sofrasına Gülümsemeli hayata. Yitenlerim oldu benim Kaçkın acıların içinde kaldı ömür Ah ben neresindeyim bu yalanın Kaçıpta kurtulmak ister gecesinde Tüm atlı arabaların kısrakları Savurur acıların toz toprak üzerime Ben bu memlekette ölmek isterim. Üzerinde gelincikler topragımın Kıyısında bir asma bahçesi Yar bir çay demlemiş öglen arkasında Acısı demlenirken semaverde Yokluk ilmek ilmek harmanlaşıyor Yitenler kötü ediyor beni Kimseler anlamıyor Çözülüyor korkularım dagılıyor Ve gece lacivert gece kadınsız ve yalan Bir hikaye anlatıyor çocuklugum Biraz dan gün dogacak pencerede Kaçkın acıların içinde kalan ömür Çocuklar yetim kalır umut kaçınca. |