YARA
Gözlerin kaldı aklımda
Sözlerinide unutmadım Heleki tutulmamış olanları Zaman eskisede hızla Eskimez hayal kırıklıkları Yaşanır tekrar tekrar Başa sarılan film sahneleri gibi Her dönüşünde bir kere daha Kanar kabuk bağlamayan yaralar Rücu eder gelir dram ahları Rüyalarda kabus olur. Bir veda sahnemiz vardı Kimseler görmesin diye Zifiri karanlık bir gecede Sesin titrek,sözlerin anlamsızdı Ay ışığında bile Belli oluyordu gözyaşların Duyuluyordu kısık hıçkırışların Hislerimiz ortaktı Azalarımız müşteki Dönüp bakamadım O kadar da cesur değildim. Saymayı unuttum Kaçtır yaşanan ayrılık sahnesi Hangi uçakta yitti Yalnızlık kaygısı Gün oldu sıradanlaştı Açanı olmayan kapılar Mekanım oldu gitti Ruhsuz soğuk yapılar Gurbet koydular adını Çekmeyen bilmez tadını Sen gelmeden buralara Mevsim hep güz kalacak Havalar soğuk ve puslu Geceler ayaz olacak Sen olmadan Güneş de doğmayacak odama Sen çalmadan kapımı Perdeleri çekili kalacak Lambası yanmayacak Işıksız dünyamın. Turan UYSAL 3 Şubat 2016 Miesbach |
Hoş bir şiir
Ömrüne bereket
Sağlıcakla