HAYATIM-LİSE YILLARI-1
‘’Konya’da sınav var’’ dediler bize
‘’Form doldurun diye getirdik size’’
‘’Yatırın da hadi gideriz yaza’’
O günleri anıp yaşarım şimdi

İsa Selvi vardı o da girecek
Abisi Konya’da gidip görecek
Kalmak için beni o götürecek
O günleri anıp yaşarım şimdi

Sınava giderken abimden kalma
Bir pantolon vardı daralttık amma
Şekilsiz olsa da hiç yoktu yama
O günleri anıp yaşarım şimdi

En büyük yokluğu lisede çektim
Köyden gelmiştim çocuktum tektim
Gönlüme yılları kahırla ektim
O günleri anıp yaşarım şimdi

Bir battaniyeyle üçte minderdi
Bir yastıkla beni anam gönderdi
Önceden gidenler bize önderdi
O günleri anıp yaşarım şimdi

Mehmet uzun ile tutmaya niyet
Uzun harmanlar da uzaktı gayet
İyi çocuk idi kalaydı şayet
O günleri anıp yaşarım şimdi

Ahır gibi bir evdi ahırdan kötü
Mehmet uzun döndü bıraktı kati
Bende isteksizdim zorlandım zati
O günleri anıp yaşarım şimdi

Mustafa Kalay’la Sopranlı Habil
Ahmet kurnaz tekti kalmak ne kabil
Rezillik ganiydi sefalet sebil
O günleri anıp yaşarım şimdi

Abdurrahman Can’la Dursun Uçar’da
Hüseyin Dere’de kalpten içerde
Anlatmak ne mümkün kelam naçar da
O günleri anıp yaşarım şimdi

Demişler üçü de; ‘’bizimle kalsın’’
‘’Üç kişilik oda, dördü de alsın’’
‘’Köylümüzdür bu da vefamız olsun’’
O günleri anıp yaşarım şimdi
Adnan SİVRİ/BOZKIR-İ 14.02.2016