Gül yüzlüm...Neden,susuz kalmış, Çiçekler gibi solgunsun, Rotası belli olmayan, Gemi gibisin. Anlat konuş benimle, Böyle suskunluğunda, Hiç bir rüzgar yardım edemez, Şunu asla unutma ki, Geleceğinin karanlık, Aydınlık oluşu senin elinde, Eğer sen geleceğinin, Karanlık olacağını, Kabul edersen, Onu aydınlatmak için, Hiç çaba göstermezsen, Elbette kapkara olacaktır, Ancak karanlığı gidermek için, Uğraşırsan aydınlık senin olacaktır. Karanlık odaya girdiğinde, Küçücük bir düğmeye bastığında, Oda aydınlanıverir, Bak,kendine zarar veriyorsun, Unutma hiç bir şey üzülmeye, Kararmaya gelmez, At dertleri,olmazları bir kenara, Hayata bak,yaşa kendince, Kafanı kumdan çıkar, Yaşamaya çalış, Elbet bir gün, Güneşin yansıması, Senin yüzüne de vuracak, Aydınlanacak ve ısınacaksın, Kopar şu zincirleri, Yüzün hep ama hep gülsün.. Sami ARLAN... |