ADI KALDI SEVGİNİN
ADI KALDI SEVGİNİN
Sevgimi, aşk mı, heves mi, velhasıl anlamadım pek şimdiyi Çiçekler, hediyeler, davetler, süslü süslü kelimeler Uçuşıyor havalarda sanki toz zerreleri. Kara kışın ayazında Kuytu köşeler başında Buz kesse de nefesi Bir anlık görmek için Kaldı mı bekleyen sevgilisini? Buluşunca gözleri Tıknefescesine kalbi Nutku duran, dili tutulan Seni seviyorum sözcüklerini Ayet gibi kutsal kılan Var mı böyle sevgili. Sıradanlaştı her şey Toprağa gömdük sevgiyi. Davut Tunçbilek/Elmadağ |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar