Mor papuçlu kadın.Küçük sözcükler kullanırdı Kimin nesiydi bilmiyorum Yakındı uykularıma Tanıyorum. Yagmurlu bir nisan günüydü Merhaba dedi yüregim Şöyle bir baktı Yada ben öyle sandım O caddenin en alımlı kadınıydı Papuçları mor renkten Hikaye gibiydi. Geçmiş yitiklerimden ansıdıgım Hüzündü benimdi Kimsesizdi Ben gibiydi Ölümler tanımıştı vakitsiz Yoksun ve umutkardı Çatışkıydı tüm varlıgı Bana sordu ismin ne ? Hiç ölüm gördümü yüregin Yitenlerin oldumu bırakıp giden Hiç seviştinmi erkekçe Kavgaların sokaklara taştımı Hiç özledinmi çocukca Yagmurlarında ıslandınmı umudun. |