MUTLU OLDUMNice dostlar gördüm Yanımda olduklarını Kalktım olduğum yerde doğruldum Gönülden ilgilerine yoruldum Utandım utandırıldım ama şımarmadım Bir kardeş gibi soruldum Ebediyen sevgiyi ördüm Soğuk bir sabahın ayazına Yalnız ve çaresizliğime Umursamadım yutkundum Açlığı tattım şu gurbet yollarında Hayatın zor kollarında Dondum olduğum yerde Sahipsiz kaldım ama Yılmadım çalıştım Yorgun düştüm susadım Dalların kuruduğunu gördüğümde Gözlerimle suladım Ateş idim söndüm duyarsızlığa O yüzden ben susamadım, öldüm de İçmeye mecalim kalmadı Bazen de sustum Umudumdan hiç vazgeçemedim Başardım ben en sonunda şair oldum sayenizde Mutlu oldum Behçet Bük 1299/2.3.2016 |
Kalemin susmasın
___________________________________Selamlar