GEL
GEL
Kırağ düştü saçlarıma, tutmaz oldu ellerim Harlar indi bağlarıma, açmaz oldu güllerim Firkatınla yandı gönül, yolda kaldı gözlerim Bu can sana feda olsun canan; yalvarırım gel. Bir lokmacık ekmeğim var, bir de aldığım nefes Malım bir devasa yürek, mülküm daracık kafes Paha biçilmez servetim, canla haykırdığım ses Kurban olsun vuslatına, sevdam; yeter ki sen gel. Ayak bastığın yerlerde, uğrun uğrun gezerim Sis dağının zirvesinde, türkümüzü söylerim Ilgıt ılgıt esen yelde, mis kokunu beklerim Toprağa düşmeden beden, lütfen; son bir defa gel. Davut Tunçbilek/Elmadağ |
Kalemin daim olsun
__________________________Selamlar