ARTIK
Dünyanın çilesi, üstüme dolmuş,
Beden faza yükü, almıyor artık. Hayat paylaştığım, dostlar yok olmuş, Kapımı dostlarım, çalmıyor artık. Varsa yoksa her şey, sevgiler para, İnsanoğlu bir kez, düşmesin dara, Çevrende dostun yok, boş yere ara, Kimseler halimi, sormuyor artık. Hayatın tadı yok, hiç zevk vermiyor, Ne haldesin diye, kimse sormuyor, Dünya acımasız, dönüp duruyor, Gözler gerçekleri, görmüyor artık. Böyle yaşamaktan, bıkarsın bazen, Kalpler kırar gönül, yıkarsın bazen, Bütün değerleri, yakarsın bazen, Gözlerdeki yaşlar, dinmiyor artık. NURİ der sonunda, bu hayat biter, O cansız bedenin, toprağa yatar, İşlediğin bunca, günahlar yeter, Pişmanlıklar fayda, vermiyor artık. |