_O son bakiş_Nasıl başlasam söze Bilmezken hayatıma Öyle bir an çöktüki Yıl 2014 aylarsa ocak 26. Saatin, zamanın durduğu an. Nefessiz kaldığım o an! Gözlerin gözlerime Son kez bakarken Ellerin ellerimden kayıp gidiyor.. Dur dercesine gitme dercesine Gözlerim gözlerinin içine dalarken Dil susmuş, gözlerimiz se Kenetlenmiş son bakış. Bu son veda son.. Veda zamanı derken bile içimi yakıp gidiyorsun ya Gitme diyemiyorum Desem de olmuyor Vakit geldi diyorsun Ayrılık zamanı.. Böyle olmasını istemezdim Baharımızın mutluluğumuzun Başlangıcında Seni arkamda, gözü yaşlı bırakmayı Hiç hiç istemezdim Üzülme der gibiydin. O son bakışta..!! Ben se gitme durr diyemedim Çünkü seni ebediyete uğurlamak Nasibimde varmış. Evet sensiz yaşamak Çok zor zor olsada Yaşamam gerekiyor Yaşamak denilirse Uyku uyumayı bile unuttum Bazen uyumayı seninle olmayı Rüyalarıma gelmeni Özlemimi hasretimi bir nebzede olsa dindirmek istiyorum. Bir an dalıyorum Gelse diyorum bir kere gelse Sarılsam koklasam "diyorum Ah be zamansız ayrılık Vuslata bıraktın Sevdamızı Seni benden çok seven Rabbim banada Sabır ihsan eder ELBET Hasretim özlemin Yakıyor bedenimi içim cehennem Dışım ise sükut Senin gözlerin özlemin Hasretin beni yakarken içimde ben seni yaşarken Ben seninle uyur seninle uyanır oldum.. Serpil CaN ( Asi Rüzgarım ) Not:// Bu siir cok yakin arkadasima hitafen yazilmisdir. |