Henüz başka iki kitapla birlikte dönüşümlü olarak okuyorum, bitirmedim..
Yazarın anlatım biçimine ve üslubuna alışık olanlar bile ilk sayfaları sıkıcı bulabilir ve "Ee, hadi artık" gibi tepkiler verebilir, içeriği anlamlandırma noktasına bir an önce varabilmek isteyebilirler.. Benim de yaptığım gibi..
Chuck Palahnıuk tek düze anlatımdan her zaman uzak, girift anlatım seçen bir yazar. Bu hem merak uyandırıyor, hem meraklanılan durumları çözüyor, hem de sıkıcılıktan kurtarıp bilinci zinde tutuyor benim fikrimce.. Bir de nakarat gibi tekrarlanan benzer ifadeler şiirimsi bir tad bırakıyor.. Başka kitaplaırnda da bunu bulmak mümkün..
Yeraltı edebiyatının yeni temsilcilerinden sayılabilecek yazarın okuduklarım dışındaki diğer kitaplarının da boş olmayacağını tahmin ediyor ve öneriyorum. Kendime de tabiki.