Oyuncak Tamirhanesi, arkadaşımın ısrarı üzerine aldığım bir deneme kitabı.

Yazar, hayatın inişli çıkışlı yollarında "normal" sayılması gereken nice halin "patolojik" olarak görülmesini, geçmişte hayası, utanma duygusu ile övgüye layık görülen insanların günümüzde sosyofobik olarak algılanmasını örnekleri arasında göstererek eleştiriyor.

Kitapta yazarın öne çıkan iddiası;

İnsanı tanımak uzmanlık konusu değildir "kendi iç sesine ve vahyin sesine beraber" kulak veren bir kişi hayatın anlamı,aile, çocuk,insan-insan ilişkileri konusunda temel doğruları kavrayabilir ve uzmansız çözülemez sanılan problemli alanlarda dahi çıkış yolu bulabilir.

Yazar, hayat tecrübelerinden ve gözlemlerinden yola çıkarak pekçok konuda fikirlerini okuyucuyla paylaşıyor. Yazarın katıldığım orjinal tespitleri yanında eleştirdiğim tespitleri de oldu. Arkadaşımın kitapta bulduğu her ne ise sanırım ben bulamadım.