Şiir Döşedik Yollarına

Türk şiirinin bir geleneği olan Atışma’nın canlandırılması ve bölgemizde yeniden hayat bulması amacıyla birkaç yıldır gayret sarf etmekteyiz.   Atışma, edebiyatımızda daha çok saz şairleri arasında yüz yüze oturup irticalen söyleşerek, delikanlılarla genç kızların karşılıklı veya birbirleri arasında manileşmeleriyle hayatiyet kazanmışsa da özellikle son asırda birçok şairin kalemle (ayrı mekân ve zamanda cevap yazarak) cereyan ettiği de bir gerçektir.   Biz de 3 yıldır kalem şairleri arasında atışma tertip ederek bu geleneğin yöremizde yaşatılmasına çalışmaktayız.   İnsan, doğa, kısaca Yaratan ve yaratılmış aşkıyla beslenen şiirin, ilhama dayalı ve gönül işi olmasından dolayı, şairlerin hatta sürekli ilgilenenlerin bile daha bir insancıl olacağını; çevresine özellikle gençlere fedakârlık, vefakârlık, sevgi, dostluk ve iyilikle mücehhez örnek bir kişilik sergileyeceğini düşünerek, maddi ve manevi zorluğunun bazen doruklara tırmanmasına rağmen bu etkinlikleri, bıkmadan sürdürdük…    İlk Atışma iki şairimiz arasında planlanmıştı. İkincisi Elbistanlı şairlerle başlatılmış Afşinli Erol Boyunduruk’un ve daha dört şairini iştirakiyle bir fırtınaya dönmüştü. Meyvesi olan kitabı elinizde tuttuğunuz üçüncüsünü ise hem daha usta şairlerin katılımını sağlamak ve hem de daha geniş alana hitap etmek için, doğrudan Elbistanlı ve Afşinli şairler arasında tertip ettik.   Bu üçüncü atışmaya, Afşin’den Erol Boyunduruk, Arif Taşkale ve Mesut Türkkahraman; Elbistan’dan Ramazan Pamuk ile Ahmet Bulut atışmacı olarak iştirak ederken, Afşin’den Osman Konak ile Ali Başpınar, Elbistan’dan Hacı Hasan Uğur kılavuz ve hakem şairler olarak görev aldılar.   Bu eser, atışmaya katılan şairler, hakem şairlerin şiirlerinden; atışma çerçevesinde gerekli görerek yazdığım nesirlerden; örnek olarak sunduğum, 1957 yılında Çıtak Ahmet ile Hayati Vasfi Taşyürek arasında geçen atışma ile Bahittin Karakoç’un onlara yazdığı azarlı mektuptan ve iki misafir şairin şiirlerinden müteşekkildir.