Miras

Miras ' ı derleyip toplamaya karar verdiğimde; zihnimde iki büyük amaç vardı:
Bir ozan olan babamı yâd etmek
Ve kızıma ölümsüz bir anı bırakmak...
Yola böyle çıktım.
Sonra okuyacak olanları hesaba kattım
İçimi içime sığdıramadım!
Çünkü şiir buluşmaktı...
Çünkü yüreğe vurunca keder,
Herkesten aynı ses çıkıyordu...
Herkes kadar yara almışımdır, herkes kadar yağmalanmış...
Bazen bir şiir, bir mısra insanın içinde bulunduğu hâli öyle özetler ki
Kırk kişiye derdini anlatmaya yeğdir.
İşte ben de tam bunu diyorum dersin,
Tam bunu yaşıyor, tam böyle hissediyorum...
Kitabın kapağını tasarlarken ağaç mı olsa, yaprak mı olsa, sararsa düşse, hazan mı olsa derken derken...
Bir bakış, bir duruş, bir yarım Hazan koyduk oraya...
Biraz yarım kalanların hüznü,
Biraz tamamlanmanın umudu yansısın istedik ilk intibaya...
Bugün bir fotoğraf aldım çok sevdiğim birinden.
Yüzünü yüzüme yaslamıştı...
Yarımı tamamlamış, yarısını bende bulmuştu.
İşte bu! dedim... İşte bu!
Yola düşmek ne güzeldi,
Size varmak ne güzeldi...
Buluşmak ne güzeldi şiirde.
İyi ki dediğim çok az şey var şu hayatta....
Miras da onlardan biri...
Yüreğinize dokunması dileğiyle,
Sevgiyle...
Hazan 🍂