Gökyüzünden yeryüzüne süzülen bir mucizeyim ben. Milyarlarca kardeşimle birlikte, sessizliğin ve beyazlığın hükmünü ilan etmek için yola çıktım. Her birimiz, donmuş bir su kristali, ama ne buzun soğuk sertliği ne de yağmurun telaşlı aceleciliği var üzerimizde. Biz, huzurun minik elçileriyiz.

Bana yakından bak. Belki de bir büyütece ihtiyacın olur. Göreceksin ki, hiçbir kar tanesi bir diğerinin aynısı değildir. Her birimizin altıgen geometrisi, benzersiz bir sanat eseridir; karışık ve kusursuz, kırılgan ve güçlü. Ben, o sonsuz desenlerin içinde sadece bir tanesiyim.

Bir an önce yere ulaşmak gibi bir derdim yok. Rüzgar beni alıp bir yukarı bir aşağı savursa da, bu benim dansım. Yavaşça, zarifçe dönerek iniyorum; zamana meydan okurcasına. Aşağıdaki dünya beni bekliyor. Tüm pisliği, tüm gürültüyü örtmek için geliyorum. Bir battaniye gibi saracağım her şeyi; çatıları, sokakları, ağaçların çıplak dallarını.

İniş anı geldiğinde, bir kaldırıma düşeceğim belki de. Birkaç saniye içinde etrafımdaki milyonlarca kardeşime karışıp, büyük bir beyazlığın, büyük bir sessizliğin parçası olacağım. Artık tek bir kar tanesi değil, bir kar yığınındaki sayısız kristalden biriyim. Biliyorum, bu güzellik sonsuza dek sürmeyecek. Güneş ya da bir insan dokunuşuyla varlığım sona erecek. Erimeye başlayacağım, tekrar su olup toprağa karışacağım.

Ama mesele bu. Bizim varlığımız, geçici olmanın güzelliğinde gizli. Birkaç saatliğine dünyayı değiştirmek, her şeyi yepyeni, bozulmamış bir sayfa gibi göstermek. İşte benim kısa ve kusursuz görevim. Ben bir kar tanesiyim.