Tekin, aradığı ipucuna yaklaşıyor olabileceğini hissetti. "Size herhangi bir tehditten, düşmanlıktan veya onu rahatsız eden birinden bahsetti mi? Özellikle geçmişiyle, belki ailesinin geldiği yerlerle, Balkanlar'la ilgili eski, kapanmamış bir hesaptan?"
İsmail Hakkı Bey duraksadı, gözlüklerinin üzerinden Tekin'e baktı. "Balkanlar mı? Ailesinin kökenlerinin oradan geldiğini biliyorum ama İsmail Bey geçmişinden hiç bahsetmezdi, Başkomiserim. Sanki o dönemi tamamen kapatmak ister gibiydi. Bir tehdit veya düşmanlık konusunu ise bana hiç açmadı. Eğer öyle bir durum olsaydı, hukuki bir adım atmak için bana danışırdı diye düşünüyorum. Ama..." Bir an tereddüt etti. "...bana hiç bahsetmediği, kendi içinde halletmeye çalıştığı bir meselesi de olabilir elbette."
Tekin, Ayşe'nin tarifini kullanarak devam etti. "Peki, onu ziyaret eden, geldiğinde keyfini kaçıran, belki yabancı bir şivesi olan, ısrarcı tavırlı birinden hiç söz etti mi? Belki senede bir iki kez gelen biri?"
Avukat başını iki yana salladı. "Hayır. Kesinlikle hayır. Böyle birinden hiç haberdar olmadım. Eğer İsmail Bey'i düzenli olarak rahatsız eden biri olsaydı, en azından dolaylı yoldan sezerdim diye düşünüyorum. Ama dediğim gibi, çok ketumdu."
Bu cevap Tekin için bir hayal kırıklığıydı. Avukat ya gerçekten bir şey bilmiyordu ya da bildiğini saklıyordu. Son kozunu oynadı. "İsmail Bey'in vasiyeti ve mali durumu hakkında bilgi vermeniz mümkün mü? Özellikle mirasçıları kimler?"
İsmail Hakkı Bey'in tavrı daha da resmileşti. "Başkomiserim, biliyorsunuz müvekkilimin sırları benim için kutsaldır. Ancak resmi bir soruşturma yürüttüğünüz için bazı bilgileri paylaşabilirim. İsmail Bey'in mali durumu iyiydi; Akçay ve Balıkesir'de gayrimenkulleri, bankada nakdi vardı. Borcu harcı olmayan, düzenli bir mali yapıya sahipti. Vasiyetine gelince..." Avukat masadaki bir dosyayı açıp baktı. "Tek yasal mirasçısı ve vasiyetindeki ana lehtar, yeğeni Kenan Yılmaz'dır."
"Kenan Yılmaz... İzmir'de yaşıyor, değil mi?"
"Evet, bildiğim kadarıyla öyle. İsmail Bey, uzun yıllar önce vefat eden kız kardeşinin tek oğluydu sanırım. Araları nasıldı, sık görüşürler miydi, o konuda bir bilgim yok."
Tekin, aradığı önemli bilgilerden birini almıştı. Yeğen Kenan, hatırı sayılır bir mirasın tek varisiydi. Bu, potansiyel bir motivasyondu. Avukatın gizemli ziyaretçi hakkında bilgi vermemesi ise o hattı başka yerlerde araması gerektiğini gösteriyordu.
"Anlıyorum. Teşekkür ederim Avukat Bey," dedi Tekin ayağa kalkarken. Kartını uzattı. "Eğer aklınıza gelebilecek en ufak bir detay olursa veya Kenan Bey'le ilgili bir gelişme yaşanırsa lütfen beni bilgilendirin."
"Elbette Başkomiserim. Tekrar başınız sağ olsun."
Tekin, avukatın bürosundan ayrılırken kafası karışıktı. Kenan Yılmaz artık daha güçlü bir şüpheliydi ama gizemli ziyaretçi hala bir hayaletti. İsmail Hakkı Bey'in ketumluğu da düşündürücüydü. Acaba gerçekten bir şey bilmiyor muydu, yoksa müvekkilinin sırlarını ölümünden sonra bile korumaya mı çalışıyordu?
Sokağa çıktığında telefonuna sarıldı. Önce Murat'ı arayıp avukat görüşmesini özetlemeli, Kenan Yılmaz'ın tek mirasçı olduğunu teyit etmeli ve mali durum araştırmasının sonuçlarını sormalıydı. Ardından İsmail Bey'in evinde veya ofisinde arama yapma konusunu netleştirmeleri gerekecekti. O 'geçmişten gelen gölge'nin izini sürmek zorundaydılar.
Sıradaki adım ne olmalı? Tekin, Murat'la konuşup Kenan'ın mali durumunu mu öğrenmeli? Yoksa İsmail Bey'in evinde arama izni için harekete mi geçmeli? Ya da başka bir yöne mi ilerlemeli?