Özlemek Nedir Bilir Misin?
Özlemek, sevmektir…

Kor ateşe düşen bir kıvılcım,

Sönmeyen, köz gibi içte saklanan.
Özlemek, masumdur, riyasızdır,

Yetim bir kuşun kanadı kırık göğe bakışı,

Bir gülün yağmura açtığı hasretli avuçtur.
Özlemek, unutamamaktır,
Solmuş bir gülü koklar gibi,

Kırılan bir dalı avuçlarında saklar gibi,

Bir zamanlar sıcacık olan bir elin,

Şimdi sadece hatıralarda kalması gibi…
Zamanın avuçlarından damla damla süzülen anılar,
Dudaklarına kilit vurulmuş bir feryattır.
Bir rüzgârın fısıltısında yankılanan isimdir.
Gece karanlığında gözlerin göğe ilişir,

Ay’a sorarsın, yıldızlar şahit olur özlemine.
Özlemek, gurbettir, hasrettir,

Denizin ortasında yolunu kaybetmiş bir gemi,

Sessizce yağmur gibi yağan bir sızıdır.
Yollar uzar, menzile varılmaz,

Ellerin boş, gözlerin doludur…
Özlemek, kıymet bilmektir,

Bir zamanlar avuçlarında saklı olan bir dalın,

Şimdi rüzgâra savrulmasıdır.
Özlemek, kalbinin bir köşesinde solmadan asılı kalan bir sonbahar yaprağıdır,

Her rüzgâr estiğinde yokluğunu fısıldayan…
Özlemek, sevgiye vefadır,

Gizli bir fısıltının duaya dönüşmesi,

Bir nehir gibi kalbin kıyılarında taşmasıdır.
Özlemek, geçmişim, bugünüm ve yarınımdır…

Sen benim evvelim, ahirim,

Eksilmeyen, dinmeyen, unutulmayanım…
Yani diyeceğim o ki, ben seni çok özledim…