Salihli Çapaklı’da öğretmenlik yaparken Salihli Çakallar Deresi Mevkiinde yağlı güreş festivalini izlemeye gitmiştim. Başpehlivan Hasan Acar da bu güreş organizasyonlarından çıkmıştı. O dönem yağlı güreş olduğunu duyunca ben de ‘‘Bu fırsat kaçmaz!’’ diye düşünerek canlı biçimde izlemeye gitmiştim. Hiç unutulamayacak bir gündü açıkçası benim için… O zamanlardaki yağlı güreşler de, hakiki yağlı güreşlerdi. Her kispetini alan yağlı güreşlere gelemezdi. Salihli Çakallar Yağlı Güreş Festivali’ne Salihli’nin köy ve beldelerinden gelen insanların yanı sıra komşu ilçelerden ve o ilçelere bağlı köy ve beldelerden de insanlar izlemek için adeta akın etmişti. Ortalık panayırı andırırcasına ana baba günüydü. Çok sevmiştim güreşi izlemeyi. Ne de olsa ata sporuydu. Güreşten çok büyük keyif almıştım. Bu keyfi de en iyi aktivitelerden biri yayın hayatına son verene kadar Tercüman gazetesinde pehlivan tefrikalarını hep okuyarak alıyordum. Ulubatlı Hasan gibi hissederdim kendimi!.. Kırkpınar yağlı güreşlerini de fırsat buldukça radyodan, televizyonlar ortaya çıkınca da televizyondan takip etmeye çalışırdım. Final müsabakalarını ise hiç kaçırmazdım..