ateþ olmuþsun barut olmuþum. kývýlcýma patlar olmuþum. kendi göðsümden “öz”lenirsin sen içtiðim pýnar… pare pare can yolmuþluðum! uslanmaz kuyruðundan çekiþtirdiðim sözler, aþkýn özçekiminden. bir kere bak, bin kere sus! üstüm baþým kar/ýþýk; ölümü eðirir kýl ince boynumun örekesi, yenildim baþýboþ kafiyelerin hükmüne, gidene dokunamamak iki dudak uzaklýðý, yer yer çekilirken sular içimde melodram, evvel zaman sýzlarken ucunda parmaklarýmýn, tarih acý çekmez; ettiðini de bilmez, anýlar talazlanýr saçlarýmýn kýrsalýnda. geldikçe eksilenler, gittikçe çoðalanlar var; durmadan bekleyenler ya da hiç gelmeyenler; alacalý yalnýzlýðýmýn budala kalabalýðýnda…
hep ayný koku geliyor burnuma; vay benim iki gözüm; oy gecenin körüne peþkeþ… yoktan deðil mezalim, düþ ürünü bu hayasýz karanlýk, kabul ben de çok sevdim; demir yýðýný bir varsýllýðýn alargasýnda, gagasýnda yaðmurla gelen kuþlar, közden ücralýklar zimmetledi göðsüme. diþlerini bileyen bu hasretlik sevgilim, kaçýrdý avuçlarýný avuçlarýmdan…
yürek kaldýrsýn diyesim var, varsa aþký bilen; seyrinde kalsýn açelya gülüþlünün, her özledim demek bende kendimle bir sürtüþme, kýrgýnlýðým benim, buruk seyyahlýðým, körükleye körükleye muþtusuz yüreðimi, dokundukça alnýmdaki eflatun ateþlere, büyüyor cüretkar hasretin, gel git akýllý tenhalýðýmla birlikte, tedirgin akþamlarýna yarýnsýz varmýþlýðým var, ve koyun kaval çaðýnýn devrilmiþliði üstüme!..
göðsümün kýzýl kýzý! sen benim bitimsiz hiçliðim; böyleyken kulaklarýný nasýl týkýyorsa bana yaþamak; deðil gemileri yakmak ya da batýrmak, bundan böyle istemem, bir kayýða dahi kýymak!.. baðrýna öyle niþanlanmýþým ki topraðýnýn. býrak düþerse düþsün dalýmdan son yaprak, iþvelensin döne döne tangosuna rüzgarlar, çok deðil söylediðim; þu garip toplu taþýma aracýndan, inme vaktim gelinceye kadar…
hidayet dal/can sokaðý lambalarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hidayet dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.