yankýlandý kokun küpeþtemde.
salýndý gölgeme rüzgarýnýn ýslýðý.
bordamdaki fýrtýnakuþu sesi;
düþüm okyanusunda kaybolmak
sevgilim; bir kanat kýrýlmadan,
meðer olmazmýþ aþkla yanmak!
mavi gülüþ deðilmiþ bildiðim;
tam da ahkâm girdabý;
sustuðum kadar deðil
konuþtuðum kadar dilsizmiþim.
zamansýz mekansýz,
göçebe bir gemiymiþim limansýz,
kuþ tüyü deðilmiþ yaþamak!..
sevgilim! iki ucu keskinim!
bahtým ile aþkýna düþ’müþüm
periþan olmaya gelmiþim sularýna.
göster þimdi hünerini!
diyorum ki rotamsýn;
al güvertemi yakamozuna.
Ýlkyazým, bergüzarým;
göðsüme çocuklansýn gökyüzü.
öp kabahatimi dudaklarýmdan;
beni yak!..
hidayet dal/Can Sokaðý Lambalarý
02.03.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.