YIKMAZ BENİ GİDİŞİN
Gül yüzünün gölgesiydi temennim
Gözlerinde yaþamaksa devletim
Ruhuna dolup kalbinde yanmasam da
Avuçlarýna gömülmekti hayalim
Olmadý, gülmedi ki bir kez bahtým
Kaçtým senden, dünyanýn hengamesinden
Yalnýzdým kalabalýklarda
Kimsesizliði de iyi bilirim
Tam da bu yüzden öldürmez beni
Dönüp arkana bakmadan çekip gidiþin
Acýnýn kucaðýnda emzirilmiþim
Tahir’i Zühre’yi
Aslý’yý Kerem’i
Hem Mem u Zin’i
Mutlu bitmeyen bütün hikayeleri
Satýr satýr ezberlemiþim
Koymaz ha bana gidiþin
Düþmem viranelere bir daha
Bilmez misin gül yüzlüm
Deðil bu beni ilk öldürüþün
Bu yüreðe çok gelmez gidiþin
Vedalarýn hem elvedalarýn aktörüyüm ben
Kýrýktýr kalbim döküktür yüzüm
Azapla geçer gecem gündüzüm
Korkma itiver gönlünün uçurumundan
Düþtüðüm yer
Bil ki sensiz cehennemimdir benim
Kalbime düþen
Kalbimden düþen sevdam
Aðlama sen
Hýçkýrýklarýn duyulmasýn
Gidince mabedinden
Kuruyup kalmam öylece
Kahrýný öðrettin sindire sindire
Ki göðsümde saplý duran
Bu kaçýncý paslý sancý
Ben,
Uðruna dünyayý yakan adam
Ateþlerde yürüdüm yalýn ayak
Cam doðradýlar içime
Þikayet etmedim
Derman da aramadým
Hiçbir vakit derdime
Aþkýn güzergahýnda
Galip Dede’nin postuna oturmuþum
Ateþten denizleri
Caným yanmadan
Bir ah etmeden
Kulaç kulaç geçmiþim
Þimdi yýkmaz beni gidiþin
Bir kez selam okundu
Yaraným kýldý namazýmý
Bir kez öldüm ve gömüldüm
Yakmaz gayrý ayrýlýðýn ateþi
Baharýmda kaybettim ben o güneþi
Bundan gayrý
Gül bahçeleri, sonsuz mavilikler
Bütün aydýnlýklar senin olsun
Karanlýklarsa benim
Söndü ruhum
Dahasý topraða bakýyor kalbim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.