Milyonlarca yýldýzý bir etsem bir sen etmez Sönse yüzünün ýþýðý Kapkara olur dünyam Doðsa geceden güne Naz ederek güneþim Nuruyla kör etse yeryüzünü Bil ki bir damla huzmen etmez
Bütün canlar bir olsa Sendeki bir tel etmez Bu yürek bu tendeyken Sana olan þevk bitmez Sensiz kýsýrlaþýr zaman Saatlere gam düþer Mevsimler evrildikçe Yüreklerde kor gibi Köz gibi hasret piþer Sayfalar uzar gider Dudaklardan isli vah Dizelerden kanlý ah düþer
Þu tiril tiril göðün altýnda Nefesler bir edilse Bu kuþ göðsünden verdiðin Çeyrek soluðun etmez Bütün yüzler silinse Fikrimin perdesinden Ay aydýnlýk nur yüzün Yorgun gözlerimin aynasýndan gitmez
Tarihin satýrlarýnda Çaða düþen muþtusun Padiþah divanýnda Sadrazam okkasýndan dökülen En yüce bir ülküsün Þehzade dudaðýmdan kopan Günümü düðümleyen Ateþ apateþ bir türküsün Damarlarda akan can Yüreklerin gücüsün Ömrüme bahþedilen Gecemi süsleyen ayýn ondördüsün
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.