TAMDA ŞİMDİ
Kýzýlca kýyamet yaðan karýn altýndayým
Biçareyim zemheride kimsesiz sokaklarda
Donuyorken bu gece yarým kürem
Ben sýcak düþler ülkesinde
Bal gözlerinin bereketli deltasýndayým
Kurulmuþum yörene yamacýna
Can alan safir saçlarýna papatyalar takmaktayým
Gece buz
Bu gözler, bütün yüzler uykusuz
Ciðerimde yaktýðým nefestesin
Yutaðýmda geçen her lokmada
Senle varým bu alemde
Sensiz hiçlik makamýndayým kuþkusuz
Çatýlar, saçaklar önünden geçtiðim aðaçlar
Ýliðine kadar üþüyor
Ellerim cebimde unuttuðun ellerinle
Sevdam kulaðýma býraktýðýn neþvenle ýsýnýyor
Dudaðýmda cýlýz bir naðme düþerken
Demir atýyorum gül bahçene
Varlýðýna muhtaç göðsüme kuruluyorsun
Semada süzülerek inen kar ateþ oluyor
Tepeden týrnaða tutuþuyorum
Ol vakit bu kevgir yüreðim
Dönüyor kömür karasý bir avuç küle
Geceye ay aydýnlýðýn düþüyor
Pamuk bahçesini andýrýyor arz
Solan benizleri týrmalýyor
Her birini meleklerin indirdiði kar
Donuyor dünya dönüyorsun baþýmda ey yar
Saplamýþlar bir kez sökemezler bir daha
Bu fenada seni kalbimden sonsuza kadar
Kirpiklerimde savruluyor rüzgar
Fulya kokulu düþlerim solarken
Gözyaþlarým kristalleþiyor pýnarýnda
Yormuyor süründürüyor beni bu hayat
Beteri var adýna diyorlar ölüm
Gel bunu bana her gün hatýrlat
Tamda þimdi
Yürek vuruyorken seni göðsüme göðsüme
Zaman aralansa
Ayazda çatlayan ruhum olmadan talan
Çýkýp gelsen karýn düþtüðü yerden
Geceye inen nur büyüse
Ve hiç bitmese bu heyecan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.