Ýstemek çok mu açgözlülük? Doymamak, yetinmemek.... Ölçüsü var mýydý ki? Çok mu þey istiyordum?
Hayýr hayýr, ben onu istiyordum. Hayallerim onda, amaçlarým... Sesim en baþta. Farklý yol yok. Ayni yol var. Farklý his yok o varlýkla benim aramda. Ölçüsünü hiçe sayarcasina... Bilinmez! Engeller, engeller... Basit kelimelerin engelleyeceði aklýna gelir miydi hiç?
Benim sýrlý kelimelerim var oysa. Basit kelimeler beton duvar! Sýrlý kelimelerim eskimiþ halý.... Delikler aradýðým ve delikleri var etmek için kelimelerimi törpüledigim... Ellerim asla delmeyeceðim! Sözler bu denli silah olmuþken gönüle... Küçük küçük delikler açar, törpülediðim kelimelerimi hava aldýrýrým yaþamalarý için.
Sahi hangi dünyada hava alýyordu ölümsüz kelimelerim? Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra.48 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.