Bir kuþ olsam. Konsam omzuna... Konuþsan benimle. Ben boþ boþ baksam. Ama orada olsam arada da olsa. Okþasan ellerinle. Çok çok sonra, anlatsan kendini. Kýrgýnlýklarýný, kýzgýnlýklarýný. Hüzünlerini, mutluluklarýný. Sonra bir kafese hapsetsen. Mor olsun ama büyük olsun. Benim hep orada olacaðými bilsen. Ýnanmak mesela. Böyle harbi harbi inansan. Ben kuþuma yiyecek þeyler verdikçe o orada desen. Ben, sen gelince sevinç sesleri çýkarsam. Anlatsan, anlatsan.... Geceler boyu. Gündüzleri çuvala koyup kapatsak... Akþamlarý açsak içinden hislerin dilinden dökülse iþte bende tam oradan su içsem. Boðulsam oralarda bir yerlerde..
KÜBRA GÖK Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra.48 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.