Gidiyorum Bu Kentten
Bilemezsin gözlerim neden ufka takýlý,
Yüzüm gülse de yüreðime kaç ok çakýlý,
Gemilerime ayrýlýk bayraðý çekili;
Gitmezsem devleþir içimde gizlenen sancý,
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Zamanýn ilmeðinde çýrpýnan bahçývandým,
Gonca güllere sevgiyle yaklaþan civandým,
Hayat yap-bozunda dolanýp sona dayandým;
Yorgunum, sürgünüm, þu virane han kaçýncý?
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Defne-çam kokulu havayý solumaz oldum,
Top-barut dumanýndan nefes alamaz oldum,
Yaralandýkça, tenhalarda kalamaz oldum;
Mülteci çocuklarýn bakýþlarýnda acý,
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Lâle boynunu bükmüþ, gölde mahzun nilüfer,
Yýllar saçlarýmda kazandý beyazdan zafer,
Ne dizlerde derman kaldý, ne gözlerimde fer;
Takvimler yalancý, ney susmuþ, aðlar kemancý,
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Kel Daðý’nda þakýmaz oldu þen-þakrak kuþlar,
Bir bulut çöker gözlerime, süzülür yaþlar,
Bazen iþler Asi gibi ters akmaya baþlar;
Kör kuyulardayým, melalimin yok ilacý,
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Hep kahra kilitlenecek deðil ya menzilim,
Masmavi hülyalara çalar belki son zilim,
Çile girdabýnda kurudu, lâl oldu dilim;
Fani dünyada ruhum bedenimde kiracý,
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Heybeme azýk, bir bohça anýyý alarak,
Cümle kýrgýnlýklara sünger çekip silerek,
Muhacir rüzgârlara yelkenleri salarak,
Koyuldum yola, farz et bir seyyahým yabancý;
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Fazla beklemek beyhude, umuda koþmalý,
Bir bahar cemresi olup topraða düþmeli,
Körpe fidanlara can suyu olup, coþmalý;
Unutmak ne mümkün, kalanlar baþýmýn tacý,
Gidiyorum bu kentten, elveda sana hancý!
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.