Huzur bulup amin diyeceğim bir mabet arıyorum yukapel
Huzur bulup amin diyeceğim bir mabet arıyorum
Her anýþ bir tesellinin daha bitiþi Örselenip avuçlarýmda ölen narin bir çiçek gibisin Bir sessizlik çadýrý bu-oksijen çadýrý benzeri Sanki mevsim karakýþ her yer zemheri Ellerin titriyor üþüyor musun korkuyor musun anlamýyorum Kahroluyorum çaresizlikten
Bitkisel bir hayatýn inbiðimdeyim Elim kolum taþ kesilmiþ kýpýrdamýyor Üstümde bir aðýrlýk Her yan tendürdiyot kokuyor Sargý bezlerini topak yapýp banýyorum suya Sonra ýslatýyorum dudaklarýný El çabukluðuyla kapýyorsun elimden Kaçar diye boðazýna korkuyorum
Sana yapýlan her þey kötülükmüþ gibi Canýna kastmýþ gibi incitiyor beni Kandýrýlmýþ aldatýlmýþ gibiyim Anlamlandýramadýðým deðiþik bir ruh hali bu Hayat bizi yeniyor- baþa çýkamýyoruz onunla Bir kat daha yalnýz kimsesiz kalýyorum
Bir ara atý alan Üsküdar’ý geçti demiþtin Haklýydýn her þeye geç kalmýþtýk Kahýrlý ömrümün gecelerine- bir yenisi daha eklenirken Huzur bulabileceðim amin diyeceðim bir mabet arýyorum Ölmeden bu kaçýncý ölmek ki Can veriyorum senin yerine de
Yüksel Nimet Apel 14/Þubat/2016/Pazar/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.