GECENÝN ÇATLAÐI Ýçimde ufalanarak çoðalan, Karaymýþým da… Önce ellerim, uyanmýþ duaya, Sonra gözlerimi bulmuþum, Gecenin çatlaðýn da, Aramýza bir sessizlik dokunmuþ, Öpüþmeden seviþmek gibi... O zaman …ben yakmýþým Bütün þiirlerimi, Isýnmamýþ, ormanlarým Ýçimde…! Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.