Gel güzelim, sokul bana, koy avcuma ellerini, Aç gönlünü, anlat aþký, derdine dermân olayým. Gel, beraber koklayalým aþk baðýnýn güllerini, Vuslat için, alnýndaki yazýlý fermân olayým...
Gün batýmý; pembe bir tül, ruhumuzda gel - gitlerle, Gönlümüzde sürgün veren, çiçeklenen ümitlerle, Gözlerinde, gurubun o þarap rengi bulutlarla Bað bozumu, hasat vakti, sinende harmân olayým...
Çiçekleri, incitmeden koklamayý bilirim ben. Kollarýnda erisem de, tekrar tekrar gelirim ben, Nasýl olsa, her birinde yeniden can bulurum ben; Gül dudaktan verdiðin her bûsene kurbân olayým...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.