Sabahýn kör kurþunu Vurur hayallerimi, Öðlen musallaya uzanýr, Kýzýllýðý görmeden, Ýçime batan güneþin Kemiði kýrýlýr. Gene sende akþam olur. Devrilen gölgeler içinde. Aðrýsýný taþýdýðým Bu köhne þehrin duvarlarýnda, Gidiþin deðer tenime, Akþamdan evvel. Bu yüzden gitme ne olur ? Sen gidersen ben biterim… Ýnce bir sancýyla dökülür þarkýlarým sazýma. Þarkýlar ki bilirsin… Gebedir yüce sevdalara. Üþümeye yüz tutarým Nefesinin uzaðýnda, Sütten kesilmiþ bir dil olurum yokluðunda, Üstümde gök kubbe, Altýmda toprak kaskatý kesilir. Bu beden kimliksiz kalýr ardýndan…!
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.