İÇİNDE EVLÂDIM YANIYOR

Kime ne diyeyim, kime edeyim þekva,
Ya Rab ne zor, giyinmek zýrh-ý takva,
Hevesata meyil ediyor nefs-i heva,
Esas olan darý Ahiret, dar-ý ukba.


Cazibedar fitneler, etrafý kasýp kavurur,
Nefsi emmare iffeti ucuz bulmuþ savurur,
Ehli dünya, hayasýzca bakýp durur,
Ýnsaf var ise, insaný derinden vurur.


Zina suç olmaktan çýkarýlmýþ,
Cazibe gençliðin etrafýný sarmýþ,
Kim oðlunu kýzýný arayýp da sormuþ,
Bu fitne, mü’mini can evinden vurmuþ.


Haya, iffet ayak altýnda mebzul,
Yeniden âyet edecek deðil nüzul,
Diyanetle, maarif vermiyor mahsul,
Bu iþte her bir fert, ferdan mesul.


’’Karþýmda müthiþ bir yangýn var,
Alevleri göklere yükseliyor, içinde evlâdým yanýyor’
Biri beni kösteklemiþ ne ehemmiyeti var,
Ya Rab, merhem gönder ciðerim kanýyor.

HASAN YEÞÝLKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: