GÜN BATIYOR

Ufka çöktü koyu bir kýzýllýk
Döndü gidiyor gün batýyor,
Gölgenin üstüne çöktü karanlýk,
Sessizliðe büründü alem yatýyor.


Nefes be nefes soluyor canlar,
Canhýraþâne koþar insanlar,
Rýzkýn peþinde çýrpýnýp koþanlar,
Bilmeli kâinata hükmeden var.


Nereye kayboldu gitti o ziya,
Mavi denizde ki gizemli suya,
Mahlukat daldý þimdi uykuya,
Cennetten görür bir güzel rüya.


Þu dâr-ý dünya kararsýz bir makar,
Ýnsanda ne gurur kalýr, ne vakar,
Bir lezzet tattýrsa, bir tokat çakar,
Bu kâinat bir meydan-ý haþre akar.


Hasan YEÞÝLKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: