I.
Yalaka bir ozan deðilim
Zindan duvarlarýna söz giydirmedimse de henüz
Gözümü çýkarýp karanlýðý göze alabilirim
Bakir bir yalnýzlýða kaydýmý geçirip
Dünyamdan vazgeçebilirim
Ölüm köylü bir yaným
Bir yaným capcanlý hayat
Ama dedim ya
Gerçeðin hükmünce nefes alýr
Hizasýna dizilirim
Kaðýt üzerinde
Efelenen kelimelerim kadrince
Savrulur ellerim
Mýzýkam susar sancýnýn baþladýðý yerde
Bu yüzden yoktur mazeretim
Ne yarýna ne de yarýn kadar umut olan aþka
II.
Müsaitseniz efendim sizi severim
Adýmlarýmý tutup bir kaðný arabasýnýn ardýnda
Az yürür çok beklerim
III.
Kaþanelerim yok benim
Ýþgalci ordularým
Bir sabrý bölüþmek için
Sýrtýmý dayadýðým kanýtlarým var
Yani dostlarým
Öküz öldüðünde
Baþlar ortaklýðým sona dayanmaksýzýn
Muhasebesiz
Uzun soluklu bir sevmek adýna
Bilirim daðdan düþenin parçasý bulunur
Ama gözden düþenin asla
Bu yüzden gözde olmaya önem veririm