Gecenin rengi belli, eli mahkûm bu hâle Bir de ay kaybolmuþsa o anda baþlar çile Siyahýn katran tonu süzülür güle güle Ýnsanlarýn betleri benizleri solmuþken
Vefanýn mânâsýný kavramaktan bi-haber Yanýmdan ayrýlmayan o insanlar nerdeler Bilmem hangi bahane kâfi gelir bu sefer En müþkül hâlde bile bir baþýma kalmýþken
Acýyý bölüþsek de, benimki tek benimdi Üzerine alýnan varsa da sussun þimdi Bu kadarcýk serzeniþ hakkým da olsun hani Uzun aradan sonra cesaretim gelmiþken
Hislerin izahýna kelimeler yetmezdi Güya ne severdiniz, ölene dek bitmezdi Hep birden mi göçtünüz ya Rabb bu nasýl sözdü Hadi kaçýn evlere, hazýr ay tutulmuþken
Öyle çok terk edildim, öyle çok ki güzümde Ayaðýmýn ucundan ötesi yok gözümde Yüreðimi, dizimde avuttuðum o demde Nasýl çýrpýnýp durdum, siz uykuya dalmýþken
Yolunuz düþse dahi kapýma dayanmayýn Yalnýzlýða alýþtým, dünyam sessiz ve sakin Yalvarýrým ne olur gelmeyin akýn akýn Þu gönlümü özgürce gökyüzüne salmýþken
Her þerde hayýr vardýr dememiþ mi atalar Ömür uzun deðilmiþ çarçur edecek kadar Zamanýn kýymetini öðretti de hatalar Hâlâ yüreðim sýzlar, geçti dememe raðmen
06.02.2016/NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.