Ben, sevdânýn tedrisinde, gözlerinden ilhâm aldým, Sohbetinden telezzüzle, muhabbetinden kâm aldým. Az mý çekmiþtim kahrýný, kader denen o zâlimin, Ýyi ki uydum gönlüme, felekten intikâm aldým...
Hiç de piþman olmadým ben, dizlerimi döve döve, Hep, gönlümün gösterdiði yolda gittim, seve seve. Ne þiirler yazdým, aþký, sevgiliyi öve öve; ’Deli gönlünün esîri’ diye nâhoþ bir nâm aldým.
Sevgiden korkan dillere, aldýrýþ bile etmeden, Gönlüm, sevgi pýnarýydý, suyu tükenip bitmeden, Kahýr dolu ve sevgisiz bu dünyadan göç etmeden Sevdâlarýn âlemine, selâm verdim, selâm aldým....