MUHABBETİN

Gönüller sevdanla yanýp tutuþmuþ,
Sevgiyi, muhabbeti senden bulmuþ,
Yollara revan olup bîmecal kalmýþ,
Ay yüzlüm, kâinat sevginle kurulmuþ.


Iþýða pervane olan kelebek misâli,
Gül cemaline âþýk kavuþma visâli,
Ravzana varýp gönlünce sevmeli,
Ateþ-i sûzanla kül olup yanmalý.


Sen haktan bize bir nursun,
Dertlere devâ kalplere sürursun,
Sen ki baþtan sona bir huzursun,
Kalplere þifa nurun alâ nursun.


Söz sözlerin sözü, özün özü,
Sevdanla gönüllere düþen közü,
Görmez ise seni bu dünya gözü,
Bari þefaatinle ak eyle bu yüzü.


Ey bahtýmýzýn nurlu güneþi,
Ýnsanlýk susamýþ seni arýyor,
Aþýðýn püryan olmuþ siðnesi,
Yollara düþmüþ cebel-i Uhudda arýyor.


Gönlüm ravzanda hasretinle uyandý,
Tutuþup sevdanla püryan olup yandý,
Bülbül güle hasretle ötüþüp kandý,
Salât selâm olsun Ey Yüce Nebî (asm).

HASAN YEÞÝLKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: