KADINIMA

Ýçimden çýkma diye ey aðlayan kadýným
Seni ruh-u azizin baþýna taç eyledim
Silsen de intizardan, parýldayan adýným
Bütün kelimeleri sana muhtaç eyledim

Düþersin gölgesine bir gonca yapraðýnýn
Itrýný besler durur kan revan içinde can
Eteðini kýzýla boyarsýn aþk daðýnýn
Sonunda bana kalýr maðlup olduðum meydan

Beste beste coþup da bir naðmenin dilinde
Hüzzamlara sarýlýr kýrýlan mýzraplarým
Ey gölgem ne iþin var âþýklarýn ilinde
Ben seni bir gün gelir yüreðime saplarým

Nazenin bir aðýttýr senden aldýðým rüya
Pembe fýrtýnalarda yitirdiðim düþ gibi
Gözlerinde yok olur ihtiþamýyla dünya
Çökerim, ufuklarýn sýrrýný çözmüþ gibi

Gözlerin þu kanayan yarama ilaç dedim
Bin bir çile içinde tükenen miadýným
Seni ruh-u azizin baþýna taç eyledim
Ýçimden çýkma diye ey aðlayan kadýným…

Sosyal Medyada Paylaşın: