** UMUT GÜNEŞİM **
Ben...
Güzelliðini sende yaþadým dört mevsimin.
Gözbebeklerinde gördüm sevincini,
Mevsim mevsim yeþeren,
En güzel menekþenin,papatyanýn,nergizin.
Sana olan sevdamda yaþadým,acýsýný..
Sevdasýna vurgun,boynu bükük kardelenin...
***
Seninle yaþadým,
Coþkusunu, çaðlayan derelerin..
Seninle dinledim,Cennet bahçelerinde,
Engüzel naðmelerini bülbüllerin
**
Sen..
En mutsuz anýmda,gönlümü ferahlatan,
Ilgýt ýlgýt esen rüzgarým,
Gölgesinde...
Uzanýp dizlerine yattýðým
Kolum,kanadým...
Hayatta tutunduðum tek dalým
Sen...
Bazen,beni gözyaþlarýna boðan
Hüzünlü bir melodi..
Bazende..
Baðrýmda sessizce uzanmýþ yatan,
Arada bir týrmalayýp,canýmý acýtan..!!
Minnacýk bir yavru kedi..
Yinede sen..
Benim gözlerimde o kadar sevimlisinki,
Ne yazsam,ne etsemde,
Bir türlü anlatamýyorum seni..!
**
Ve benim bu hayatta..
Hayatýn o keþmekeþli yollarýnda,
Öyle anlarým olduki,
"Herþey bitti"deyip,umutlarýmýn tükendiði...
Ýþte sen, o anlarda doðan,
Iþýl ýþýl parýldayan..
Yolumu aydýnlatan,
Beni yeniden hayata baðlayan,
Umut güneþimsin...
Ýþte o yüzden, sen benim herþeyimsin,
Sen benim...
Caným,meleðim, sen benim bitanemsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.