BABALAR...

BABALAR....

Yazý,Kýþý emek verir çabalar,
Gönlü açýk,yüreði kor babalar.
Sinesinde nice dertler, yaralar,
Merhemi evladý olan babalar.

Yaðmur ýslar,Güneþ onu kurular,
Yüreðini evladýnda durular,
Bitmese de ardý sýra sorular,
Fidaný,bahçesi evlat babalar.

Yari,yareni birde evlat sevdasý,
Hiç bitmez ki hayat ile kavgasý,
Gün gelince toplar taraðý tasý,
Soldurmaz evladýn gülü babalar.

Arkasýnda koca dað gibi durur,
Görmezse dalýnda yapraðý kurur,
Gün gelince varý yoðu oldurur,
Umudu ýþýðý evlat babalar.

Yatar kalkar sabahýnda gamlanýr,
Yüzün görür tüm günü aydýnlanýr,
Varlýðýn gözünde Dünyaymýþ sanýr,
Saðlýðý sýhhati evlat babalar.

Cismi iþte aklý onda görünür,
Ömür boyu ardý sýra sürünür,
Bazý bazý Kurt postuna bürünür,
Yüreði evlada ipek babalar.

Þeyhim;Derki bütün bunlar iltifat,
Öldüðünde bulmaz o yanda rahat,
Sevgisi sevdasý olmuþtur kat kat,
Kýzý ,oðlu evlat bilir babalar.


Nurettin GÜLBEY

30.01.2016
Saat : 22.10

Yalova


Sosyal Medyada Paylaşın: